«لغت نامه دهخدا»
[بَ خَ تَ / بَ خِ تَ / بُخْ خَ تَ](1)(مص) صدا کردن دماغ در خواب. (برهان قاطع) (آنندراج). صدا کردن دماغ خفته. (فرهنگ سروری). خرخر کردن در خواب و صفیر زدن. (ناظم الاطباء). (1) - ضبط نخستین و دومین از ناظم الاطباء و سومی از فرهنگ سروری است و نیز ناظم الاطباء بصورت مادهء دیگری آورده: بُخُسْتَن؛ خرخر کردن در خواب و سخن گفتن در خواب و هذیان گفتن.