«لغت نامه دهخدا»
[بَ خوا / خا رَ / رِ](حامص مرکب) تنگدستی در معاش. (ناظم الاطباء). بدخوراکی. غذای بد خوردن: تعییل؛ بدخوارگی. (منتهی الارب).
