بدزهره

«لغت نامه دهخدا»

[بَ زَ رَ / رِ] (ص مرکب) بددل و ترسنده و واهمه ناک. (برهان قاطع). ترسنده و کم جرأت. (انجمن آرا) (آنندراج). ترسناک. (غیاث اللغات). کم دل. جبون. ترسو :
سرانداز اگر عاشق صادقی
تو بدزهره بر خویشتن عاشقی.
سعدی (بوستان).
خُرد مبین دشمن بدزهره را
آب ده از زهرهء او دهره را.
میرخسرو (از آنندراج).