بذور

«لغت نامه دهخدا»

[بُ] (ع اِ) جِ بَذْر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از معجم متن اللغه)(1). (از تاج العروس). رجوع به بذر شود.
(1) - در ذیل اقرب الموارد بفتح اول یعنی بَذور است.