«لغت نامه دهخدا»
[بُ رَ] (ع اِ) جِ بُرَأَه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خانه هایی که صیادان جهت شکار ساخته باشند. (منتهی الارب). رجوع به برأه شود.
