«لغت نامه دهخدا»
[بَ دَ / دِ] (ن مف) نعت مفعولی از برزیدن، کرده. عمل کرده. معمول داشته : و سلوک شیوهء رشاد ببرزیده. (جهانگشای جوینی). و رجوع به برزیدن شود.
