«لغت نامه دهخدا»
[بِ / بُ رُ تَ] (مص مرکب)بیرون روفتن. روفتن به بیرون. جاروب کردن به خارج : او را بجای روب هجای من با خاک ره بکوی برون رُفتی.سوزنی.