«لغت نامه دهخدا»
[پِ دَ مُ دَ / دِ] (ن مف مرکب)یتیم از پدر : گر از کارداران بود رنج نیز که خواهند هم از پدرمرده چیز.فردوسی. پدرمرده را سایه بر سر فکن غبارش بیفشان و خارش بکن.سعدی. || بدبخت.