پرپایه

«لغت نامه دهخدا»

[پُ یَ / یِ] (ص مرکب، اِ مرکب)جانوریست که آنرا هزارپایه میگویند و بعربی شبث خوانند. (برهان). یعنی هزارپای و معنی ترکیبی بسیارپاست. (رشیدی). هزارپا(1). || جانورکی پردست و پا که عوام آنرا خرخدا گویند. (برهان). پُرپا.
(1) - Scolopendre. Myrapodes. Mille
pattes. Mille - pieds.