پروبوس

«لغت نامه دهخدا»

[پْرُ / پِ رُ] (اِخ)(1) ماریوس اورِلیوس والریوس. امپراطور روم متولد در سیرمیوم(2) در حدود سال 232 م. ابتدا والریوس امپراطور بحمایت او پرداخت سپس در فنون نظامی مشهور گشت و امپراطور تاسیت(3) فرماندهی مشرق را به او محول کرد پس از مرگ تاسیت سربازان او را به امپراطوری برداشتند و سنا آنرا تصویب کرد حکومت وی منشأ آثار خیر بود چون در امر نظام سخت گیر بود و بعلاوه میخواست بخدمت دسته ای از سربازان خاتمه بخشد، سربازان بشوریدند و او را بکشتند (282 م.).
(1) - Probus.
(2) - Sirmium.
(3) - Tacite.