پروتارک

«لغت نامه دهخدا»

[پْرُ / پِ رُ] (اِخ)(1) نام مردی مصری که بطلمیوس هشتم (145-116 ق.م.) پادشاه مصر او را به سوریه فرستاد تا تخت سوریه را از دمتریوس پادشاه سلوکی بگیرد وی در سوریه انتشار داد که پسرخواندهء آن تیوخوس و از خانوادهء سلطنت است. چون رفتار دمتریوس بواسطهء اقامت طولانی در نزد پارتیها نخوت آمیز بود و صوریها حاضر بودند هرکس را به تخت سلطنت بپذیرند تا از دست او خلاصی یابند، با پروتارک همدست شدند و شورشی در انطاکیه و سایر شهرها روی داد. در این احوال دمتریوس بصور رفته در آنجا کشته شد و بعد از او پسرش سلکوس بر تخت نشست(2).
(1) - Protarque. (2) - ایران باستان ج 3 ص2241.