پهن تن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ تَ] (ص مرکب) پهن بر. پهن اندام. وأن: ضخمه؛ زن پهن تن. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر