پیروزه تاج

«لغت نامه دهخدا»

[زَ / زِ] (اِ مرکب) تاج از پیروزه. تاج فیروزه ای یا فیروزه درو درنشانیده :
ز گستردنیها و از تخت عاج
ز دیبا و دینار و پیروزه تاج.فردوسی.