پیش آورد

«لغت نامه دهخدا»

[وَ] (ن مف مرکب) پیش آورده. || (اِ مرکب) آنچه پیش از غذای اصلی بر سر سفره آرند از خوردنیهای سبک. پیش آورده(1). پیشپار. رجوع به پیش آورده شود.
.
(فرانسوی)
(1) - Hors d´auvre