پیش افکندن

«لغت نامه دهخدا»

[اَ کَ دَ] (مص مرکب)پیش انداختن. || پایین افکندن. فرود آوردن سر و جز آن :
خجل گشتتان دل ز کردار خویش
فکندید یکسر سر از شرم پیش.فردوسی.
رجوع به پیش (در معنی فرود و زیر) شود.