«لغت نامه دهخدا»
[شِ خوَرْ / خُرْ دَ](مص مرکب) شکوخیدن. پای لغز خوردن. لغزیدن. پیش پا خوردن اسب؛ سکندری خوردن. بسر درآمدن. سرسم رفتن.