پی غلط راندن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ / پِ غَ لَ دَ] (مص مرکب) نشان غلط کردن. پی گم کردن :
پی غلط راندن اجتهادی نیست
بر غلط خواندن اعتمادی نیست.نظامی.