«لغت نامه دهخدا»
(اِ مرکب، ق مرکب). (از: تاریک + «ان»، پسوند زمان) مانند: بامدادان، صبحگاهان، سحرگاهان، چاشتگاهان) بهنگام تاریکی. (ترجمهء دیاتسارون ص364) رجوع به «آن» در همین لغت نامه و حاشیهء برهان قاطع چ معین (آن) شود.