«لغت نامه دهخدا»
[تَ ءَبْ بُ] (ع مص) برافروختگی. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب): تَأَبَّتَ الجمر؛ برافروخت اخگر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
