تئتاء

«لغت نامه دهخدا»

[تِءْ] (ع ص) آنکه وقت جماع حدث کند. ||آنکه پیش از ادخال انزال کند. (منتهی الارب) (قطر المحیط).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر