«لغت نامه دهخدا»
[تَبْ با] (ع ص) کاه فروش. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (دهار) (آنندراج) (ناظم الاطباء). و این صیغه را اگر از مادهء «تبن» فروشندهء کاه و بر وزن فعال آرند منصرف بود و اگر بر وزن فعلان و از مادهء «تَبّ» گیرند غیرمنصرف است... (از تاج العروس).