تباًله

«لغت نامه دهخدا»

[تَبْ بَنْ لَهْ] (ع جملهء فعلیهء دعایی)هلاکی باد او را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). منصوب است به اضمار فعل. (منتهی الارب). تنصبه علی المصدر باضمار فعل. (اقرب الموارد) (از قطر المحیط). الزمه الله خسراناً و هلاکاً. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر