«لغت نامه دهخدا»
[تَ بِ بَ فَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب)(1) نوعی تب در گوسفند که دانهء سپیدی بر لبهای حیوان پیدا آید. تب قلاعی. حمی قلاعی. (1) - Fievre aphteuse.