تبرا داشتن

«لغت نامه دهخدا»

[تَ بَرْ را تَ] (مص مرکب)بیزار بودن. بیزاری جستن :
یاران شدند آتش سخن کاین چیست کار آب کن
نوروز نو زآب کهن خط تبرّا داشته.خاقانی.
رجوع به تبرّا و تبرؤ و دیگر ترکیب های آن شود.