تب نشان

«لغت نامه دهخدا»

[تَ نِ] (اِ مرکب) نشان تب. اثر تب. تبخاله :
گرچه شبها از سموم آه تبها برده ام
از نسیم وصل مهر تب نشان آورده ام.
خاقانی.