تبوذک

«لغت نامه دهخدا»

[تَ ذَ] (ع اِ) تبودک. آنکه دل و روده و اندرون ماکیان را فروشد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به مادهء قبل شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر