«لغت نامه دهخدا»
[تُ تُ قِ سِ پِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کنایه از چادر و پردهء کبود است. (برهان) (آنندراج). پردهء کبود. (فرهنگ رشیدی) (ناظم الاطباء). || پیالهء کبودی را نیز گویند که از مینا سازند. (برهان) (از فرهنگ رشیدی) (ناظم الاطباء) (آنندراج). رجوع به تتق و دیگر ترکیبهای آن شود.