تتق کشیدن

«لغت نامه دهخدا»

[تُ تُ کَ / کِ دَ] (مص مرکب) پرده کشیدن. (ناظم الاطباء) :
ظلمت به پیش چشمهء حیوان تتق کشید
رفتیم و ذوق چشمهء حیوان گذاشتیم.
وحشی.
رجوع به تتق و دیگر ترکیبهای آن شود.