«لغت نامه دهخدا»
[تَ] (ع مص) آزمودن. (دهار) (تاج المصادر بیهقی). اختبار و امتحان کردن از کسی یا چیزی. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (از المنجد). آزمودن. (از آنندراج). آزمایش و امتحان. || گرفتن عیار. (ناظم الاطباء).