«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) رهانیدن کسی را. || ربودن. || احتجاف نفس از؛ خود را بازداشتن از. || احتجاف چیزی؛ گرد آوردن آن را. (منتهی الارب).
