«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) فربه گردیدن شتران. (منتهی الارب). فربه شدن شتران. || باقی ماندن چیزی. || استوار گردیدن چیزی. || بسیار ورزیدن مال را. یقال: استوثن من المال؛ ای استکثر منه. || دو فرقه گردیدن خرمابنان، یعنی خرد و کلان. (منتهی الارب). بزرگ و خرد بودن خرمابنان. || در پی رفتن شترکرگان شتران را. پی رو شتران شدن شتربچگان. (منتهی الارب).