«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ سِ] (اِخ) شمس الدین محمد بن حسن. از شعرا و ادبای دمشق. وفات او در 722 ه .ق . بوده است. او راست: شرحی بر ملحه الاعراب حریری و دو جلد ضخیم در شرح مقصورهء ابن درید و ملخص صحاح جوهری بحذف شواهد و کتاب المقامه الشهابیه و نظیره ای بر قصیدهء تائیهء ابن فارض. او مدتی در مصر اقامت گزیده و قصیده ای در حَنینِ دمشق موطن خویش داشته است.