بازپس نهادن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ نِ / نَ دَ] (مص مرکب)ذخیره کردن. پس انداز کردن. اندوختن :
بخور هرچه داری منه بازپس
تو رنجی چرا بازماند(1) بکس؟فردوسی.
چرا امروز چیزی بازپس ننهی
چرا نندیشی از بیم تهیدستی.ناصرخسرو.
و رجوع به بازپس هشتن و بازپس نهادن شود.
(1) - ن ل: ماند باید.