«لغت نامه دهخدا»
[غِ سَ / سِ] (اِخ) باغی بوده است به هرات : آن پادشاه پاک اعتقاد [ میرزا بابر ] در 25 شعبان سنه ستین و ثمانمایه (860 ه . ق.) بعزم طواف مرقد مطهر مشهد مطهر امام عالی گهر علی الرضابن موسی بن جعفر از باغ سفید به باغ مختار تشریف برده و ماه صیام در آن مقام باداء طاعات و قضاء واجبات گذرانید. (از حبیب السیر چ خیام ج 4 ص56). دیگر از عمارات او [ ملک غیاث الدین ]، در جوار باغ سفید، خانقاهی بزرگ باتمام رسانید. (روضات الجنات فی اوصاف مدینه الهرات، ج 1 ص507). خواجه کمال الدین محمود ساغرچی بسواد هرات رسیده سادات و قضاه و ... مراسم استقبال بجای آوردند... و امیر نجم الدین در باغ سفید فرود آمد. (از حبیب السیر چ خیام ج 4 ص515). باغ سفید محل پاسبانی ازبک بوده، دورمیش خان جمعی از مبارزان شاملو رابدان صوب فرستاد و در باغ سفید فیمابین قتال عظیم بوقوع پیوست. (عالم آرای عباسی ص50). و رجوع به باغ سپید شود.