«لغت نامه دهخدا»
[بُخْ خَ] (اِ) صدا و آواز دماغ در خواب، و آن را بعربی غطیط خوانند. (از برهان قاطع) (از آنندراج) (از هفت قلزم) (انجمن آرا). غطیط صدا و آواز بینی در خواب. (ناظم الاطباء). فخه. فخیخ. (یادداشت مؤلف). خرخر. - بخست کردن؛ خرخر کردن خفته و جز آن. غطیط. (مجمل اللغه از یادداشت مؤلف).