بررو

«لغت نامه دهخدا»

[بَرْ، رَ / رُو] (نف مرکب) بررونده. بالارونده. (دهخدا در یادداشتی این کلمه را بجای آسانسور(1) پیشنهاد کرده اند).
(1) - Ascenseur.