برونجرد

«لغت نامه دهخدا»

[بَرْ وَ جِ] (اِخ) قریهء بزرگیست در مرو در طرف بیابان و ریگزار که فع خراب است. (از مراصد) (از الانساب سمعانی) (از مرآت البلدان ج 1 ص 199). برونگرد.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر