پرزور

«لغت نامه دهخدا»

[پُ] (ص مرکب) قوی. نیرومند. که زور بسیار دارد. مقابل کم زور: آدمی پرزور. مردی پرزور.
- آبی پرزور؛ آبی بسیار با سرعت جریان. - -بارانی پرزور؛ باران بسیار.
- تبی پرزور؛ سخت گرم.