پشت دستی

«لغت نامه دهخدا»

[پُ تِ دَ] (اِ مرکب) زدن با پشت دست به پشت دست کسی. ضربه ای که با کف دست به پشت دست کسی زنند. || دستکش بی پنجهء زنان.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر