پهلو ساییدن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ دَ] (مص مرکب) پهلو زدن. مقابلی کردن. دعوی برابری کردن. پهلو سودن:
هر جای که مسعودسعد باشد
کس با او پهلو چگونه ساید.مسعودسعد.
رجوع به پهلوسای و پهلو سودن شود.
ط پهلو سودن.
[پَ دَ] (مص مرکب) پهلو زدن. پهلو ساییدن. ادعای برابری کردن. مقابلی کردن.