«لغت نامه دهخدا»
[کَ دَ] (مص مرکب) اِفازه. (زوزنی). مظفر ساختن. فیروزی دادن. غالب گردانیدن. فاتح ساختن : مرا گر جهاندار پیروز کرد شب تیره بر بخت من روز کرد.فردوسی. شبان سیه تیره مان روز کرد که مان بر همه کام پیروز کرد.فردوسی. مرا گر جهاندار پیروز کرد شب تیره بر بخت من روز کرد.فردوسی.