پیش بیننده

«لغت نامه دهخدا»

[نَنْ دَ / دِ] (نف مرکب)پیش بین. مقابل اول بین. آخربین. احتیاط کار. محتاط. دوربین. مآل اندیش :
ببخشید یک بدره دینار زرد
بدان پرهنر پیش بیننده مرد.فردوسی.