«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَیْ یُءْ] (ع مص) پیدا و آشکار کردن(1). (ناظم الاطباء). || قصد کردن. (ناظم الاطباء). (1) - بیی ءالشیی ء تبییاً (بصیغه های باب تفعیل). تبینّه و اوضحه. (ذیل اقرب الموارد).