«لغت نامه دهخدا»
[اُ رو دَ] (اِخ) رودکی شاعر مشهور عهد سامانی را بسبب فضیلت و تقدم در فنون ادب و شعر بدین لقب استاد شاعران خوانند : رودکی استاد شاعران جهان بود صدیک از وی توئی کسائی پرگست. کسائی. ای آنکه طعن کردی در شعر رودکی این طعن کردن تو ز جهل و ز کودکی است کان کس که شعر داند داند که در جهان صاحب قران شاعری استاد رودکی است. نظامی عروضی. رجوع به رودکی شود.