باقیا

«لغت نامه دهخدا»

(اِخ) شاه باقیا. از عرفای نائین. فرزند امیرغیاث الدین محمد نائینی است. (تاریخ نائین تألیف صدر بلاغی ص32). از عرفای نائین است. در علم موسیقی مهارت داشته، بهند رفت و سپس به نائین بازگشت. از اوست:
زآن زنم کوس توکل کآسمان از بهر من
میرساند روزی و چرخ دگر هم میزند.
همه حاصل جهان را به نشاط صرف مل کن
برکافر و مسلمان بنشین و صلح کل کن.
رفتند به منزلگه مقصود عزیزان
باقی است که وامانده در این مرحله تنها.
(از تذکرهء نصرآبادی ص306 و 307).