بدآزمون

«لغت نامه دهخدا»

[بَ / بَ زِ] (ص مرکب)چیزی که آزمایش آن نتیجهء بدی می دهد :
انده ارچه بدآزمون تیریست
صبر تن دار نیک خفتانیست.مسعودسعد.
و رجوع به آزمون شود.