«لغت نامه دهخدا»
[بَ کَ / کِ دَ] (مص مرکب) حریف دروکش کردن. (بهار عجم) (آنندراج) : نوبهار است و جنونم سوی هامون میکشد شور رسوایی مرا بر روی مجنون میکشد. سلیم (آنندراج).