«لغت نامه دهخدا»
[پَ / پِ اُ دَ] (مص مرکب)جنگ درگرفتن. حرب واقع شدن: میان بلال بن الازهر و میان لیث بن علی پیکار افتاد، سرهنگان میان ایشان صلح کردند. (تاریخ سیستان).