پیکارخواه

«لغت نامه دهخدا»

[پَ / پِ خوا / خا] (نف مرخم مرکب) پیکارجوی. جنگ جوی. طالب جنگ. طالب حرب. خواستار رزم :
نه سام و نریمان و گورنگ شاه
نه گرشاسب جنگی پیکارخواه.فردوسی.