تازه ترنج

«لغت نامه دهخدا»

[زَ / زِ تُ رَ] (اِ مرکب) ترنج تر و لطیف. ||در این شعر به مجاز بمعنی زیباروی آمده :
زآن تازه ترنج نورسیده
نظاره ترنج و کف بریده.نظامی.